یه شات از زندگی

امروز مهمون داریم. پاریس باید می رفت سر کار تا بتونه هفته ی دیگه یه پروژه رو تحویل بده. اینه که خودم باید خونه رو تمیز کنم. برای خودمون غذا بپزم. می خوام مرغ و برنج درست کنم. زرشک نداریم که زرشک پلو بپزم.

وقتی باهمیم... برنج درست میکنم. برعکس گذشته ها که همیشه فست فود می خوردیم، الان سعی می کنم اینجا شبیه یه خونه واقعی باشه. اون هفته کباب تابه ای درست کردم. گذاشتم فریزر. دیروز تا رسیدیم، برنج گذاشتم. گوجه حلقه ای درست کردم و بسیار خوشمزه شد.

شب هم می خوام پاستا با سس سفید درست کنم و پیراشکی گوشت و یه اپتایزر که نمی دونم موفق می شم درستش کنم یا نه... فعلا فقط از یوتویوب دیدمش. 

من عاشق این خونه م. روزا پرده رو می کشم کنار و با دیدن منظره ی بیرون احساس می کنم تو بهشتم. انگار اینجا آخر دنیاست و پر از آرامش. همسایه های طبقه ما آدم های عجیبین. من فقط زن و مرد جوون خونه سمت راستیو دیدم. ولی صدای همسایه سمت چپی رو همیشه می شنویم. پیانو می زنن. مهمونی های عجیبی می گیرن که تو تمام مدت فقط از یه خواننده آهنگ پلی می شه و یه وقتا هم دست جمعی همه ی آهنگا رو با هم می خونن. خلاصه که احساس خوبیه. هرچی همسایه های خونه قبلی اذیتمون کردن. اینجا پر از آرامشه.

هدیه تولدمو چند ماه زودتر گرفتم. یه گوشی و حالا گوشی هامونم شبیه همه. یکم حسش عجیبه. حسی که تا به حال تجربه ش نکردم. الان گوشی هامونو می خوایم برداریم اشتباه می شه!

توی این ماه یه عالمه چیز میز خریدیم. یه لب تاپ با هم گرفتیم که یه عالمه دوستش دارم. برای خونه یه مایکروفر خریدیم. قراره لوسترو هم عوض کنیم و یه آینه قدی هم بخریم. ولی این ماه حقوقمون دیگه کفاف نداد. کمتر از ده روز دیگه هم تولد پاریسه. به هدیه ش فکر کردم ولی هنوز تصمیم نهاییمو نگرفتم. 

فعلا برم خونه رو تمیز کنم و غذا بپزم...