I beleive in goodness

زندگی همه ی آدما دقیقن مثل یه سریال پرپیچ و خم می مونه که توش پر از اتفاقاتیه که براشون برنامه ریزی نکردی و یهو آدم رو سورپرایز می کنن.

تو این برحه از زندگیم دو تا هدف خیلی بزرگ دارم که تمام فکر و ذکرم مشغولشه. اول از همه سرو سامون گرفتن مامانمه. بی صبرانه منتظر روزی هستم که بتونیم خونه ش رو تکمیل کنیم تا بره اونجا. برای تکمیل کردن خونه نیاز به پول داریم. پول کمی هم نیست. یادمه دو شب پیش که اونجا بودم قبل خواب انقدر حرف زده بودیم و هر گزینه ای که داشتیم رو بررسی کرده بودم و همه چی به بن بست خورده بود. خوب یادمه گفتم که ول کنه. بس کنه انقدر که خسته م. خسته م که این همه هیچ کسی رو نداریم. وقتی چشامو بسته بودم تو ذهنم داشتم می گفتم خدایا یعنی نمی شه یکی از اون معجزاتتو برام رو کنی؟ من که غیر از تو کسیو ندارم...

بعد امروز یه چیزی بهم پیشنهاد شد که دارم خیلی جدی بهش فکر می کنم. یه راهی هست که بتونم پولی که لازم داریم رو جور کنم. البته زیر بار قرض خیلی سنگینی می رم ولی به نظرم می ارزه اگه خیالم از جانب مامانم راحت بشه. امیدوارم خدا کمکم کنه تا موفق شم.

دومین هدفم زندگی خودمه. چیزهای بزرگ و سختی در انتظارمه. چیزهایی که آدم های عاقل ممکنه از همون اول ردش کنن و زیر بارش نرن. ولی لااقل اینجا همه می دونن که من اصلن آدم عاقلی نیستم! ذهنم پیچیده است و زندگیمم مثل ذهنم پیچیده می گذره. منم مثل هر دختر دیگه ای توی این دنیا این حقو داشتم و قادر بودم که زندگی نرمال و ساده ای داشته باشم. اما هیچ وقت زندگی برام ساده نگذشته. همیشه سخت ترین اتفاقات افتاده. اتفاقاتی که هضمشون برام سخت بوده. ولی چه می شه کرد؟! عجیب و سخت بوده که من اسم پدری رو تو شناسنامه م یدک بکشم ولی هیچ وقت وجودش رو حس نکرده باشم. عجیبه که با مردی آشنا شدم که قبل از دوست شدن با من یه پدر باشه. عجیبه سرنوشت جلوی من یه دختر بچه قرار بده. دختر بچه ای مثل خودم...!

اما تنها چیزی که باعث می شه کماکان احساس کنم توان سرپا موندن رو دارم داشتن ایمان هست. من به زندگی بهتر ایمان دارم.

امشب یه اتفاق بزرگ در حال وقوع هست. امیدوارم خدا مثل همیشه کمکمون کنه...